Tag: charakter

„Nie bój się, robaczku Jakubie… Oto Ja przemieniam cię w młockarskie sanie, nowe, o podwójnym rzędzie zębów…

Mówi się, że jeśli Chińczycy chcą komuś źle życzyć, to wypowiadają zdanie: „Obyś żył w ciekawych czasach”. Trudno nie ulec wrażeniu, że dzisiejszy świat jest spełnieniem tego życzenia. Ogromnemu postępowi cywilizacyjnemu towarzyszy równie wielki relatywizm moralny. Coś, co przez tysiąclecia uchodziło za zaletę i piękną cechę charakteru, dzisiaj oceniane może być zupełnie inaczej…

Nie ma nic odkrywczego w stwierdzeniu, że aby zmienić swoje życie, należy zmienić siebie – swój charakter, swoje zwyczaje, skłonności, odruchy, swoje relacje z innymi ludźmi. Wielu jednak nie dowierza, że to w ogóle możliwe. Mówią: “Taki już jestem – taki się urodziłem… tak mnie wychowano… tak uformowało mnie życie – i taki umrę”. Taka postawa zdradza brak chęci, by się zmieniać, by coś w sobie poprawiać. Czasem słyszy się także…

Panna G. miała trudny charakter. Była porywcza, samowolna, przywykła robić wszystko po swojemu. Aż pewnego dnia uległa strasznemu wypadkowi i została kaleką na całe życie. Dusza jej, wstrząśnięta do głębi, nie chciała poddać się takiemu losowi, Pewnego razu dziewczynę tę, znajdującą się w stanie ciągłego narzekania i buntu, odwiedził pewien misjonarz pracujący wśród górali. Opowiedział jej przypowieść o wąwozie…

Rozwijanie charakteru jest trwale wpisane w życie chrześcijanina – wszak uczeń Chrystusa ma stawać się takim, jak jego Mistrz, naśladować Go. Sam Jezus powiedział: „Wy zatem bądźcie tak doskonali, jak doskonałym jest wasz Ojciec w niebie” (Mat. 5:48, BP). Oczywiście nikt nie rodzi się ze świętym charakterem…

“Nasz Ojciec Niebieski, który dąży do tego, aby swoje dzieci doprowadzić do doskonałej świętości, wie na ile niezbędny jest przepławiający płomień. Ten, kto wykonuje obróbkę najcenniejszych metali, czyni to ze szczególnym staraniem…