Słyszeliśmy kiedyś pewną historię o marynarzu, który wpadł do morza. Pierwszy zobaczył ten wypadek jego towarzysz stojący w „bocianim gnieździe”. Kiedy krzyknął: „Człowiek za burtą”, inny z marynarzy rzucił nieszczęśnikowi koło ratunkowe na linie, po czym z dwoma będącymi akurat w pobliżu pasażerami pomogli mu wdrapać się na pokład. Można zadać pytanie: Kto uratował człowieka, który wpadł do morza? Ten, który stał w „bocianim gnieździe”? Ten, który rzucił mu linę? Ta trójka, która pomogła mu dostać się na pokład? Koło ratunkowe? A może wszystko to, o czym wspomniano powyżej?
Ta krótka historyjka nie została przytoczona przypadkowo. Ma ona pewien związek z problemem, przed którym stoją czytelnicy Biblii. Spotykają bowiem w niej stwierdzenia, że jest tylko jeden Zbawiciel. Nawiązując do tego, już ponad dwa i pół tysiąca lat temu prorok Izajasz napisał w swej księdze takie oto słowa:
„Ja, Jahwe, tylko Ja istnieję i poza Mną nie ma żadnego zbawcy” – Iz. 43:11 (Biblia Tysiąclecia wyd. II).Ponieważ dla chrześcijan jest oczywiste, że Zbawicielem Nowy Testament nazywa również Pana Jezusa, stąd rodzi się pytanie: Skoro jest tylko jeden Zbawiciel, to jak to możliwe, że jest nim zarówno Jezus, jak i Jego Ojciec – Bóg Jahwe? Próby rozwiązania tego problemu skłoniły niektórych chrześcijan do przyjęcia nauki o tym, że Ojciec i Syn (razem z Duchem Świętym) tworzą numerycznie jednego Zbawiciela i jednego Boga. Przyznajemy, że to mocno skomplikowane, nielogiczne i raczej mało prawdopodobne. Mamy wrażenie, że rozwiązanie wydaje się znacznie prostsze, a co ważniejsze, mocno osadzone w Biblii.
Jako ilustracja pomocna w naszych rozważaniach niech posłuży historia pewnego izraelskiego przywódcy – Gedeona, który wraz ze swą grupą towarzyszy liczących trzysta osób pokonał znacznie liczniejsze wojska Madianitów. Warto przeczytać cały 6 i 7 rozdział Księgi Sędziów, aby zapoznać się z kontekstem tego wydarzenia, natomiast dla celów naszego rozważania możemy zacytować jedynie poniższy fragment:
„Pan zaś zwrócił się ku niemu i rzekł do niego: Idź z tą siłą, jaką posiadasz, i wybaw Izraela z ręki Madianitów. Czyż nie Ja ciebie posyłam? […] Rzekł więc Gedeon do Boga: Jeżeli naprawdę chcesz przeze mnie wybawić Izraela, jak to powiedziałeś, pozwól, że położę runo wełny na klepisku; jeżeli rosa spadnie tylko na runo, a cała ziemia dokoła będzie sucha, będę wiedział, że wybawisz Izraela przeze mnie, jak powiedziałeś” – Sędz. 6:14,36-37 (Biblia Tysiąclecia wyd. V)Warto wczytać się w te fragmenty historii Gedeona, ponieważ są one nośnikiem ważnych informacji. Wskazują bowiem na to, że Gedeon jest posłany przez Boga, aby to on (Gedeon) wybawił Izraela z ręki Madianitów (werset 14). Wersety 36 i 37 precyzują i uszczegółowiają tę całą sprawę, stwierdzając że to Bóg wybawia Izraela za pośrednictwem Gedeona. Innymi słowy, Bóg jest autorem tego wybawienia – tym, który zaplanował powołanie „armii” Gedeona oraz sposób prowadzenia walki, obdarzając Gedeona wiedzą i mocą potrzebną do wykonania zadania. Gedeon jest zatem jego wykonawcą.
Możemy w tym fragmencie dostrzec znakomitą analogię pomiędzy tytułem Zbawiciela i czynnością zbawiania dokonywaną zarówno przez Ojca, jak i przez Pana Jezusa. Ojciec jest źródłem i autorem zbawienia, tym który je zaplanował i wymyślił.
Kilka poniższych wersetów niech będzie świadectwem tej prawdy:
„Wiedząc, że nie tym, co zniszczalne, srebrem lub złotem, zostaliście wykupieni z waszego marnego postępowania przekazanego przez ojców; Lecz drogą krwią Chrystusa jako baranka niewinnego i nieskalanego; Przeznaczonego do tego przed założeniem świata, a objawionego w czasach ostatecznych ze względu na was” – 1 Piotra 1:18-20 (UBG). „My zaś widzieliśmy i świadczymy, że Ojciec posłał Syna, aby był Zbawicielem świata” – 1 Jana 4:14 (UBG). „Tego Bóg wywyższył swoją prawicą, aby był władcą i zbawicielem, aby ludowi Izraela dać pokutę i przebaczenie grzechów” – Dz. Ap. 5:31 (UBG). „Mówiących donośnym głosem: Godzien jest Baranek zabity wziąć moc i bogactwo, i mądrość, i siłę, i cześć, i chwałę, i błogosławieństwo. A wszelkie stworzenie, które jest w niebie i na ziemi, i pod ziemią, i w morzu, i wszystko, co w nich jest, słyszałem, jak mówiło: Zasiadającemu na tronie i Barankowi błogosławieństwo i cześć, i chwała, i moc na wieki wieków” – Obj 5:12-13 (UBG).