W 1954 roku Organizacja Narodów Zjednoczonych ustanowiła 1 czerwca Międzynarodowym Dniem Dziecka. Spośród wielu tego rodzaju upamiętniających dni ten jest być może najradośniejszym, bo i jego bohaterowie są uosobieniem radości, niewinności, szczerości i innych pozytywnych cech. Uśmiech dziecka jest na całym świecie symbolem szczęścia, który porusza niemal każde serce. Biblia także mówi o tym szczęściu:
„Kobieta, gdy rodzi, doznaje smutku, bo przyszła jej godzina. Gdy jednak urodzi dziecię, już nie pamięta o bólu z powodu radości, że się człowiek narodził na świat” (Jana 16:21; wszystkie nieoznaczone cytaty za Biblią Tysiąclecia).

BIBLIA O RODZICACH I DZIECIACH
Biblia, jako księga niesamowicie wszechstronna i uniwersalna, poświęca dzieciom wiele ze swych wersetów. Mądry król Salomon, sam będąc ojcem, podaje w Księdze Przypowieści (inaczej Przysłów) różne rady, skierowane do dzieci i dorastającej młodzieży. Zachęca ich do posłuszeństwa oraz do umiłowania mądrości i pobożności, dzięki którym można osiągnąć charakter podobający się Bogu:


przywołuje nawet własne doświadczenia w tym względzie:

Salomon mówi także do rodziców:

Do tych rad można dodać wskazówki Apostoła Pawła dla rodziców zawarte w Liście do Efezjan:


WAŻNE PRZYKŁADY
Jako rodzice możemy także z Biblii czerpać przykłady wyjątkowych dzieci i opowiadać o nich naszym własnym dzieciom. Możemy im między innymi mówić:





MY JAKO DZIECI – BÓG JAKO NASZ OJCIEC
Ewangelie opisują nam dwa interesujące momenty z misji Jezusa, kiedy skierował uwagę uczniów na otaczające go dzieci i użył ich do podania bardzo wymownego i ważnego przykładu:


Jaką prawdę – poza tym, że kochał dzieci i był wobec nich czuły – Jezus uświadomił przez to swoim słuchaczom? Taką, że dzieci posiadają pewne wspaniałe, wartościowe cechy, które niestety traci się z wiekiem, a które powinny być pielęgnowane nawet w wieku dorosłym. Jakie to cechy? Z pewnością należą do nich prostota, szczerość i ufność małego dziecka. Ważna jest także skłonność do szybkiego zapominania porażek i krzywd – Apostoł Paweł napomina nas: „[…] bądźcie jak niemowlęta, gdy chodzi o rzeczy złe […]” (1 Kor. 14:20). Ponadto dzieci mają nieskrępowane usposobienie oraz wrodzoną ogromną ciekawość i zdolność przyswajania informacji i dlatego tak wiele mogą się nauczyć. A zdolność i chęć uczenia się przez całe życie to ważna cecha chrześcijanina. We wspomnianym fragmencie z Ewangelii Marka (10:14) Jezus podkreśla jeszcze jedną ważną myśl: mamy przyjąć królestwo Boże jak dzieci. Jest to zachęta do zachwycenia się Bożym planem i Jego wielką, ojcowską miłością do nas, która jest motywem Jego działania. Przypomnijmy sobie czas, gdy jako małe dzieci patrzyliśmy na życie z uczuciem zachwytu i rozbudźmy naszą wyobraźnię i chęć poznania Boga jeszcze lepiej. Starajmy się rozwijać charakter, który jest połączeniem mądrości wieku dojrzałego z prostotą dzieciństwa, a przede wszystkim z bezgranicznym, dziecięcym wręcz zaufaniem do naszego Ojca. Pamiętajmy – On obiecał, że nas nigdy nie opuści, będzie się nami opiekował, a nade wszystko pragnie zapewnić nam szczęśliwą przyszłość. Przeczytajmy, co On sam nam o tym mówi:




Starajmy się zatem być szczerymi, posłusznymi i radosnymi dziećmi Bożymi i wychowywać nasze dzieci na dobrych ludzi, abyśmy wszyscy razem zasłużyli na wspaniałą nagrodę Królestwa Bożego!