Na pytanie zawarte w tytule większość chrześcijan odpowie bez wahania, że nazwa ta jest na pamiątkę nocy zmartwychwstania Jezusa Chrystusa, co jak najbardziej jest zgodne z prawdą. Dziś chcielibyśmy jednak zwrócić uwagę na jeszcze inną „wielką noc” związaną ze śmiercią Pana Jezusa. Może to być zaskakujące, gdyż Pan Jezus umarł około dziewiątej godziny dnia (czyli około godziny piętnastej według naszego sposobu odliczania czasu), a nie w nocy. Aby to wyjaśnić, trzeba się cofnąć w czasie o ponad 1500 lat.
Zapewne każdy z nas pamięta historię plag egipskich – faraon nie chciał wypuścić narodu izraelskiego z niewoli, w wyniku czego na Egipt spadły plagi. Dopiero dziesiąta plaga – śmierć pierworodnych egipskich – doprowadziła do uwolnienia Izraela. I właśnie z tą ostatnią plagą powiązane jest pierwotne święto nazywane Paschą (z hebr. Pesah – „ominięcie”)– ustanowione na pamiątkę nocy przejścia anioła, ocalenia pierworodnych izraelskich i uwolnienia całego narodu. Zgodnie z poleceniem Boga, na to święto każda rodzina miała przygotować, zabić i spożyć baranka (kolejny symbol obecny we „współczesnej” Wielkanocy).
Cała ta historia zapisana jest w 2. Moj. 12 (do którego to rozdziału odsyłamy zainteresowanych czytelników po więcej szczegółów) – tutaj zacytujemy tylko wersety 5 i 6 (BG): „Baranka zupełnego, samca rocznego, mieć będziecie; z owiec albo z kóz weźmiecie go. I będziecie go chowali aż do czternastego dnia miesiąca tego; a zabije go wszystko zebranie zgromadzenia Izraelskiego między dwoma wieczorami”.
Lecz co ma to wspólnego z Jezusem? Być może pamiętacie słowa Jana Chrzciciela z Jana 1:29 (BG): „A nazajutrz ujrzał Jan Jezusa idącego do siebie, i rzekł: Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata”. Otóż baranek spożywany przez Żydów przedstawiał, obrazował Jezusa, którego krew miała być przelana po to, aby uwolnić, wybawić ludzi z niewoli grzechu. Dobitnie pokazuje to Apostoł Paweł w 1 Kor. 5:7 (BG): „(…) albowiem Baranek nasz wielkanocny za nas ofiarowany jest, Chrystus”.
Co więcej, Pan Jezus umarł w ten sam dzień, w którym zabijany był baranek – 14 dzień pierwszego miesiąca (Nisan), w ten sposób wypełniając obraz, który pokazywał na niego w święcie żydowskim. Przez wzgląd na to chrześcijanie na wschodzie po dziś dzień nazywają święta wielkanocne „Paschą” (ros. Пасха). W krajach zachodnich przyjęto pogańską nazwę „Easter”, co niestety nie ma nic wspólnego z prawdziwym pochodzeniem tych świąt.
