Wydawać by się mogło, że jest to równoznaczne ze stwierdzeniem, że Bóg stworzył wszystko. I jest to prawdą, bo wszystko zostało powołane mocą Bożą, lecz w części dzieła stwarzania Bóg miał pewnego szczególnego Pomocnika, przez którego działał. Zwróćmy uwagę na znany werset z Jana 3:16, dokładnie na to jak nazwany jest tam Syn Boży: „Tak bowiem Bóg umiłował świat, że dał swego jednorodzonego Syna, aby każdy, kto w niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne”.

Jezus określony jest tutaj jako jednorodzony. Czy gdyby Bóg stworzył jeszcze inne istoty, np. aniołów, czy nie byliby oni braćmi Jezusa, który nie mógłby już być nazwany „jednorodzonym”? Na szczęście Biblia dostarcza nam wyjaśnienia tego dylematu, zapisanego w pierwszych wersetach Ewangelii Jana – Jan. 1:1-3: „Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez nie się stało, a bez niego nic się nie stało, co się stało”.

To, że mowa tu jest o Jezusie w Jego wcześniejszej egzystencji, jasne jest z wersetu 14 tego samego rozdziału: „A to Słowo stało się ciałem i mieszkało wśród nas (i widzieliśmy jego chwałę, chwałę jako jednorodzonego od Ojca), pełne łaski i prawdy”.

Wynika z tego, że Bóg osobiście i bezpośrednio stworzył tylko Jezusa (Słowo, Logosa), a następnie poprzez Niego swoją mocą stworzył wszystko inne – Jego Syn miał przywilej pomagać Ojcu.