W poprzednim artykule z serii „Czy wiesz…?” powiedzieliśmy trochę o kamieniach, za pomocą których Biblia obrazowała Mesjasza na długo przed Jego faktycznym przyjściem na ziemię. Ten sposób przedstawienia mógłby wydawać się dosyć dziwny, co jednak ciekawe, nie należy w Piśmie Świętym do rzadkości. Przeciwnie, dosyć często pewne rzeczy, osoby czy wydarzenia są wykorzystywane do zilustrowania innych rzeczy, osób czy wydarzeń z przyszłości. W takiej sytuacji mówi się o zależności „typ – antytyp” (na podstawie greckich słów, o których jeszcze coś powiemy). Prześledźmy, jak działa ten mechanizm.
W 1 Kor. 10:11 Apostoł Paweł informuje nas, komentując wędrówkę Izraela po pustyni:
„A to wszystko przydarzyło się im dla przykładu i zostało napisane dla napomnienia nas, których dosięgnął kres czasów”.
W oryginale w miejscu słowa „przykład” użyte jest greckie słowo „typos”, oznaczające „formę, odbicie, kształt, wzór, podobieństwo”. Oznacza to, że zgodnie ze słowami Apostoła te wydarzenia wskazują na inne, które wówczas należały do przyszłości (Biblia Tysiąclecia używa tutaj słowa „zapowiedź”).
Innym przykładem może być Rzym. 5:14, gdzie czytamy: „Śmierć jednak królowała od Adama aż do Mojżesza nawet nad tymi, którzy nie popełnili grzechu podobnego do przestępstwa Adama, który jest obrazem tego, który miał przyjść”.
Biblia Tysiąclecia oddaje ten werset następująco: „A przecież śmierć rozpanoszyła się od Adama do Mojżesza nawet nad tymi, którzy nie zgrzeszyli przestępstwem na wzór Adama. On to jest typem Tego, który miał przyjść”.
Trudno o bardziej wyraźne wskazanie, jak jednak rozumieć to porównanie? Otóż, tak jak Adam przekazał życie swojemu potomstwu (chociaż wraz z nim grzech i potępienie), tak Chrystus dzięki swojej zasłudze da życie wszystkim ludziom, jak mówi 1 Kor 15:22: „Albowiem jako w Adamie wszyscy umierają, tak i w Chrystusie wszyscy ożywieni będą”.
Naturalnie nie oznacza to z automatu wiecznego życia w Królestwie Bożym – na to każdy będzie musiał zasłużyć (ale to temat na inną okazję).
Drugą częścią typu (czyli tym, na co wskazuje typ), jak powiedzieliśmy na początku, jest „antytyp”, pochodzący od słowa „antitypon”, oznaczającego „odpowiednik, odnośnik”. Występuje np. w Żyd. 9:24:
„Chrystus bowiem wszedł nie do świątyni zbudowanej ręką, która była odbiciem prawdziwej, ale do samego nieba, aby teraz stawać dla nas przed obliczem Boga”
W ten sposób mamy pełen obraz. Zależności według schematu „typ – antytyp” możemy znaleźć w wielu miejscach Biblii, przykładowo ofiarowanie Izaaka przez swojego ojca Abrahama jest typem ofiarowania Jezusa przez Jego Ojca za grzech Adama, a w nim wszystkich ludzi. Musimy jednak pamiętać, że odwzorowanie antytypu przez typ nie zawsze odnosi się do każdego najdrobniejszego szczegółu – bo tak jak np. portret jest tylko uproszczeniem, odwzorowaniem danej osoby na płaszczyźnie, a nie tą osobą ze wszystkimi jej emocjami, myślami i przyzwyczajeniami, tak typ wskazuje na pewne wydarzenia czy osoby, dając o nich pewne pojęcie.
