O tym, do czego jest w stanie doprowadzić fanatyzm religijny i nietolerancja względem przedstawicieli innego wyznania religijnego niż własne, uczy nas historia, która wypełniona jest zapisem krwawych wydarzeń. Jednym z nich była rzeź hugenotów we Francji, która pochłonęła co najmniej pięć tysięcy istnień ludzkich, zabitych tylko z powodu swoich przekonań.
Lata poprzedzające, a szczególnie 1572 rok, nie były we Francji spokojne. Napięcia pomiędzy katolikami i hugenotami (protestantami wyznania kalwińskiego) były silne i kilkukrotnie znajdowały upust – zaledwie 2 lata wcześniej pokój w Saint-Germain zakończył wojnę religijną, wywołaną próbą delegalizacji kultu kalwińskiego przez króla. Pokój ten miał zostać umocniony poprzez małżeństwo kalwina, króla Nawarry Henryka IV Burbona z siostrą ówczesnego króla Francji Karola IX, Małgorzatą Walezjuszką. Z okazji ich ślubu do Paryża przybyły tysiące hugenotów, którzy tłumnie brali udział w przygotowaniach. Zgodnie z przekazem, postanowiła to wykorzystać matka króla, Katarzyna Medycejska, która w owym czasie miała przez władcę duży wpływ na rządy we Francji.
W nocy z 23 na 24 sierpnia król Karol IX polecił zabezpieczyć Luwr (obawiał się ataku) i rozdać ludziom broń. Z jego rozkazu ok. 100 zbrojnych pod dowództwem księcia Henryka I Gwizjusza wyruszyło, by zabić 30 najważniejszych przywódców hugenotów, w tym admirała Coligny’ego, który wcześniej przy licznych okazjach sprzeciwiał się królowi. Mord ten nakręcił spiralę przemocy – ludność myślała, że król nakazał zabić wszystkich hugenotów. Zaczęła się rzeź, której przerwaniem król nie był specjalnie zainteresowany – zdecydowane rozkazy wydał dopiero 30 sierpnia. Do tego czasu zginęło co najmniej pięć tysięcy ludzi.
Pomimo żądzy krwi u tłumu, niektórzy katoliccy mieszkańcy wykazali się szlachetną postawą, udzielając pomocy i schronienia swoim protestanckim braciom. Henryk IV Burbon przeżył rzeź, 17 lat później został królem Francji, zapoczątkowując nową dynastię, a w 1598 roku wydał edykt nantejski, który wprowadził wolność wyznania i zakończył 30-letni okres wojen religijnych we Francji.
* Fotografia przedstawia fragment obrazu Édouarda Debata-Ponsana „Pewnego ranka przed bramą w Luwrze”.
